Spirituality – Page 24 – Prabhu's Ponder

Captain Courageous – Sivananda Lahari Verses 31-35

One of the most talked about subject in this modern era is “Leadership”. One can discuss this topic at any place anytime “till cows come home” . Innumerable examples of past & present leaders in different fields can be quoted. Leadership qualities such as Compassion, risk taking, team building, knowledge and rewards etc etc are discussed, researched and documented. Can you attempt to describe the attributes of the “Leader of the Cosmos?

Venturing to describe the qualities of the Invisible, Srimad Bhagwadpaada Sankara outlines a few of them based on a couple of incidences in a few verses.

—————————————————–

Verse 31

नालं वा परमोपकारकमिदं त्वेकं पशूनां पते

पश्यन् कुक्षिगतान् चराचरगणान् बाह्यस्थितान् रक्षितुम् ।

सर्वामर्त्यपलायनौषधमतिज्वालाकरं भीकरं

निक्षिप्तं गरलं गले न गिलितं नोद्गीर्णमेव त्वया ॥ ३१॥

உன்னுள் வெளி உறை அனைத்து உயிரினம் பேணும் பெரியோனே!

கக்கும் தீப்பிழம்பபெனும் கொடுநச்சுமருந்துவிளை பேரச்சமதவிர், விழை

திக்கெட்டோடும் தேவரினம் காக்கும் உயரினத்தலையோனே!

அவ்விடமதனை உமிழ்வுட்கொள்தவிர் சங்கதனில் நிலைத்திட்டு நீ

தரணி காக்கும் பணியொன்றே போதுமே! உன் கருணையுள்ளமதைக் காட்டிட!

———————————-

Verse 32

ज्वालोग्रः सकलामरातिभयदः क्ष्वेलः कथं वा त्वया

दृष्टः किं च करे धृतः करतले किं पक्वजम्बूफलम् ।

जिह्वायां निहितश्च सिद्धघुटिका वा कण्ठदेशे भृतः

किं ते नीलमणिर्विभूषणमयं शम्भो महात्मन् वद ॥ ३२॥

தேவருக்கச்சம்விளை தீப்பிழம்பபெனும் கொடுநச்சதனை விழித்தனையே,

அக்கனல்தனை கையதனில் சுட்டநாவற்கனியென ஏந்தினையோ,

சித்தர்களின் குளிகையென அழல்தனை உன் நாவதனில் ஏற்றினையோ,

நீள்கழுத்திற்கு நீலமணிமாலையென நஞ்சதனைசங்கதனில் நிலைத்தனயோ

எங்கனம் என்றுரைத்திடுவாய் உலகெலாம் உயர்ந்து ஓதற்கரியோனே !

————————————

Verse 33

नालं वा सकृदेव देव भवतः सेवा नतिर्वा नुतिः

पूजा वा स्मरणं कथाश्रवणमप्यालोकनं मादृशाम् ।

स्वामिन्नस्थिरदेवतानुसरणायासेन किं लभ्यते

का वा मुक्तिरितः कुतो भवति चेत् किं प्रार्थनीयं तदा ॥ ३३॥

ஒருமுறை உன் சேவை புரிதலும், உனை வணங்கிப் பாடவும், உன் பாதம் துதிக்கவும்,

உள்நிறுத்தி உன் தியானமும், உன் புகழ் கேட்கவும், உனைக்கண்டு மகிழவும்

பேரின்பநிலைதனை அடைய போதுமன்றோ பொன்னார் மேனியனே இவ்வழி

ஒன்றினை யான் ஏற்றி அந்நிலையடைந்தால் வேறென்னவேண்டும் எனக்கு

நிலையற்ற தேவர்களைத் துதித்தென்ன பலன், உடல் தளர்ச்சி ஒன்றுதான் வருமன்றோ!

——————————————

Verse 34

किं ब्रूमस्तव साहसं पशुपते कस्यास्ति शम्भो भव-

द्धैर्यं चेदृशमात्मनः स्थितिरियं चान्यैः कथं लभ्यते ।

भ्रश्यद्देवगणं त्रसन्मुनिगणं नश्यत्प्रपञ्चं लयं

पश्यन्निर्भय एक एव विहरत्यानन्दसान्द्रो भवान् ॥ ३४॥

என்னவென்றுரைப்பேன் நின் துணிவதனை, எவரிடமுண்டு நின் மனஉரம்,

எங்கனமடைவார் நின் உளநிலை, யுகப்பிரளைய நிகழ்தருணம், இயல்நிலை

நழுவிடும் தேவரினமும், நீள் அச்சமுடன் உயிர்விழை முனியினமும் இருக்க,

தனியொருவராய் பரவசமுடன் தரணி காக்கும் பணிபுரியும் பேரின்பநிலையோனே!

———————————————–

Verse 35

योगक्षेमधुरन्धरस्य सकलश्रेयःप्रदोद्योगिनो

दृष्टादृष्टमतोपदेशकृतिनो बाह्यान्तरव्यापिनः ।

सर्वज्ञस्य दयाकरस्य भवतः किं वेदितव्यं मया

शम्भो त्वं परमान्तरङ्ग इति मे चित्ते स्मराम्यन्वहम् ॥ ३५॥

அனைத்துமறிந்த ஆதியென, இகபர இன்பமடை வழிஉரை ஆசானாக

எனைக் கடந்து என்னுள்உறை கடவுளாக, கருணைமழை பொழி ஈசனாக

அடியார்கருளும் பரமனென உலகாளும் உன்னிடம், விழைந்து உரைய

அடியேன் என்னிடம் ஏதும் உண்டோ இறைவா, நீ எனக்கு அணுக்கமென

சிறியவன் என்மனம் சிந்தனை புரிந்திடும் அனுதினம் சங்கரனே!

——————————————-

The Wish List (Sivananda Lahari Verses 23-30)

“Psychologists describe prayer as a “subconscious” and” emotional effusion”, an outburst of the mind that desires to enter into communication with the invisible”. In today’s wired world when we say “communication” we all understand and know the processes, the techniques, methodologies to improve effectiveness etc. Even if we don’t there is the WW Web to help us.

But take a ride back in time and reach the 5th to 8th Century. Imagine the copious waters (at that period) in two streams named Phaladhara & Panchadhara winding down the picturesque Nallamala Hills in the Eastern Ghats near in a place called Srisailam. ‘Phaladhara-Panchadhara’ signify their origin from the fore head of God Siva, the Phaladhara (Phala=fore head, dhara=stream) and denotes the five aspects of Siva, the Panchadhara (Pancha=five, dhara=stream). Imagine yourselves sitting aloof and trying to communicate with either yourself or to the Invisible. Wow. Won’t your mind open up?

Any traveller/travel website today can come out with several beautiful photos of the location like these I found in the Internet; if only I can take the time back…….

This is where Adi Sankara had his exclusive communication with the Invisible and like the streams, his flow of thoughts were unstoppable carrying the essence of living. Very aptly he has titled his flow as Sivananda Lahari.

The “Research Scholar” Sankara takes his communication process to the next logical step. After outlining his incapabilities & limitations esp in “mind control”, he now comes out with a “statement of intent/purpose” before taking it further with his Guide (Lord Siva).

Verses given below brings out the clarity in his communication when it comes to putting across his wishes/requirement to the Lord. Remember “if wishes were horses….” is not applicable when you communicate with the Invisible

——————————————————

Verse 23

करोमि त्वत्पूजां सपदि सुखदो मे भव विभो

विधित्वं विष्णुत्वं दिशसि खलु तस्याः फलमिति ।

पुनश्च त्वां द्रष्टुं दिवि भुवि वहन् पक्षिमृगता-

मदृष्ट्वा तत्खेदं कथमिह सहे शङ्कर विभो ॥ २३॥

பேரின்பம் நாடி உனை யான் அடிதொழ நீ உவந்தளித்த பதவிக்கனி

நான்முகனின் ஆக்கு, மாயவனின் காப்புப் பணியெனினும் ஏற்றிலேன்,

வான்புள் எனவோ, வனவிலங்கெனவோ உழலவேண்டும் ஏற்றிட்டால்,

காணாஉனை ஏங்கிப்பெறும் துயரதனைத் தாங்கிடலேன் உயிரினத்தலையோனே!

——————————-

Verse 24

कदा वा कैलासे कनकमणिसौधे सहगणै-

र्वसन् शम्भोरग्रे स्फुटघटितमूर्धाञ्जलिपुटः ।

विभो साम्ब स्वामिन् परमशिव पाहीति निगदन्

विधातॄणां कल्पान् क्षणमिव विनेष्यामि सुखतः ॥ २४॥

கயிலாயமலைதனில் பொன்மணி மாளிகையில் சிவகணமுடன், சிரம்மேல்

கரம்இரு கூப்பி உமையொருபாகனை “உலகோனே, உயிரினத்தலையோனே

ஆண்டோனே, பேரின்பளியோனே, பெரியோனே, ஈசனே காத்திடுவாய்” எனப்

பண்பாடி, அயன் வாழும் பலகாலமெனும் கல்பமதை இமைப்பொழுதெனக்

களிப்புடனே கழித்திடுவேனோ, அடிமுடி காணா இமயமலையோனே!

——————————–

Verse 25

स्तवैर्ब्रह्मादीनां जयजयवचोभिर्नियमिनां

गणानां केलीभिर्मदकलमहोक्षस्य ककुदि ।

स्थितं नीलग्रीवं त्रिनयनमुमाश्लिष्टवपुषं

कदा त्वां पश्येयं करधृतमृगं खण्डपरशुम् ॥ २५॥

அயனும் முனிவரும் அனைத்துலகதேவரும் அரனின் வெற்றிகீதமுழங்க,

பூதகணங்கள் ஆடல் பாடல் கூத்தென கேளிக்கையாட்டம் போட

உறுதிமிக்க விடையதனின் உயர் திமிலதன்மேல் உமையொருபாகனாய்

விடம் உண்டுநீலித்த கழுத்துடனே, கரங்கள்தனில் கோடரி மானேந்தி

முக்கண்ணணாய் முழுமுதற்கடவுளாய் உனையென்று காண்பேன் உமைநாதா !

—————————–

Verse 26

कदा वा त्वां दृष्ट्वा गिरिश तव भव्याङ्घ्रियुगलं

गृहीत्वा हस्ताभ्यां शिरसि नयने वक्षसि वहन् ।

समाश्लिष्याघ्राय स्फुटजलजगन्धान् परिमला-

नलाभ्यां ब्रह्माद्यैर्मुदमनुभविष्यामि हृदये ॥ २६॥

உன்னிரு பொற்ப்பாதம்தனை உறுதியுடன் தொழுதேற்றி

என் சிரவிழிமார்மேல் சிக்கெனப்பதித்துத்தழுவி

முழுமலர்ப்பாதமலரதனின் நறுமணம்தனைநாடி

அயனும் அனைத்துலக தேவர்களும் அடையாப் பேரின்பம்தனை

அனுபவிப்பேன் எப்பொழுது கயிலைமலை வாசனே !

———————————

Verse 27

करस्थे हेमाद्रौ गिरिश निकटस्थे धनपतौ

गृहस्थे स्वर्भूजाऽमरसुरभिचिन्तामणिगणे ।

शिरस्थे शीतांशौ चरणयुगलस्थेऽखिलशुभे

कमर्थं दास्येऽहं भवतु भवदर्थं मम मनः ॥ २७॥

கரமதனில் பொன்மலை, அருகினில் தனவேந்தன் குபேரன்,

இல்லம்தனில் கற்பகமரம், காமதேனுப்பசு, சிந்தாமணிமுத்து,

சிரமதனில் மிளிர்கொன்றை, இருதிருவடிதனில் இகபரசுகம்,

உன் உடைத்தன்றோ இவையனைத்தும் கயிலைமலைவாசனே,

என்னிடம் அளித்திட ஏழையோனின் மனம் விட்டு வேறில்லை, இமயமலைநாதனே!

———————————

Verse 28

सारूप्यं तव पूजने शिव महादेवेति सङ्कीर्तने

सामीप्यं शिवभक्तिधुर्यजनतासाङ्गत्यसम्भाषणे ।

सालोक्यं च चराचरात्मकतनुध्याने भवानीपते

सायुज्यं मम सिद्धमत्र भवति स्वामिन् कृतार्थोऽस्म्यहम्

உனை உளமுருகி பூசிப்பதில் உன்வடிவம் கொண்டேன் மகாதேவனே

உன்புகழை பக்தியுடன் பாட உன்னருகில் நானிருந்தேன் சிவபிரானே

உன்அன்பரடியாருடன் உரையாட உம்பருலகம் நானடைந்தேன் பரமனே

உனையென்னி உடல்உள்ளமதை ஒருநிலைப்படுத்தி உன்னுடன் கலந்தேன்

இப்பிறவிதனிலேயே பேரின்பம்பெற்று நிறைந்திட்டேன் இறைவனே

———————————-

Verse 29

त्वत्पादाम्बुजमर्चयामि परमं त्वां चिन्तयाम्यन्वहं

त्वामीशं शरणं व्रजामि वचसा त्वामेव याचे विभो ।

वीक्षां मे दिश चाक्षुषीं सकरुणां दिव्यैश्चिरं प्रार्थितां

शम्भो लोकगुरो मदीयमनसः सौख्योपदेशं कुरु ॥ २९॥

உன் பொன்மலர் பாதம்தனை துதித்து அனுதினமும் தியானம் புரிந்து

என் நாவினில் உன்நாமமேற்றி உனைச் சரண் அடைந்தேன் நமச்சிவாயா

அவுனர்கள் விழைக் கருணை நிறை கடைக்கண்களால் காட்சிகொடுத்தெனக்கு

பேரின்பம் பெற்றிடும் பாடம்தனை உரைத்திடுவாய் உலகாளும் ஆசிரியனே

———————————————————-

Verse 30

वस्त्रोद्धूतविधौ सहस्रकरता पुष्पार्चने विष्णुता

गन्धे गन्धवहात्मताऽन्नपचने बर्हिर्मुखाध्यक्षता ।

पात्रे काञ्चनगर्भतास्ति मयि चेद् बालेन्दुचूडामणे

शुश्रूषां करवाणि ते पशुपते स्वामिन् त्रिलोकीगुरो ॥ ३०॥

ஆயிரம் கைக்கொண்டு உனதாடைநெய்யும் ஆதவனின் திறன்,

வண்ணமுடைமலர் கொண்டு உனைத்துதிக்கும் மாயவனின் இயல்,

வாசமிகு சந்தனதிரவியம்தனின் மணம் பறப்பும் வாயுவின் வலிமை,

அன்னம் சமைக்க உதவிடும் அனலதனை முகம் கொண்ட தேவர்களின் திறமை,

அனுதினமுமுனைப் பூசிக்கக் கொள்கலம் படைத்திடும் அயனவனின் ஆற்றல்,

இவையனைத்தும் எளியோன் எனக்கிருந்தால் மிளிர்கொன்றையனிந்தோனே,

செவ்வனே செய்வேன் சிறப்புடனே உன் இறைபணி, உலகாளும் உமையோனே!

————————————-

Mind Over Matter (Sivananda Lahari Verses 20-22)

Universally, cutting across demography, why do we always refer to monkeys when it comes to the description about the fickle minds of humans? Here is one response that I found in the WW Web:

” This monkey quality of the mind follows logically from the evolutionary process in which the primate brain was honed in millions of years of tree dwelling. The arboreal habitat drove the development of visual dominance, color perception, incomparable eye-hand dexterity and much of the underlying hardwiring and intelligence of the human brain. So if our minds are monkey-like, we certainly come by it naturally“.

Continuing the process of prayer, Adi Sankara comes to the most important element – the mind, once again bringing out the existing state of mind in this next three verses

——————————————————-

Verse 20

सदा मोहाटव्यां चरति युवतीनां कुचगिरौ

नटत्याशाशाखास्वटति झटिति स्वैरमभितः ।

कपालिन् भिक्षो मे हृदयकपिमत्यन्तचपलं

दृढं भक्त्या बद्ध्वा शिव भवदधीनं कुरु विभो ॥ २०॥

தீயிச்சையெனும் வனத்திலே திக்கெட்டும் கிளைகள் தாவி

இளமங்கையரின் கொங்கைமோகம் கொண்டு குதியாட்டம் போட்டு

மாயைகொண்டு மதிகெட்டு அலையும் என்மனக்குரங்தனை

பக்தியெனும் வடம்கொண்டு கட்டிடுவாய் கயிலைநாதா!

உன்வசப்படுத்து கட்டடங்கா என்மனமதனை கபாலீஸ்வரனே!

—————————————–

Verse 21

धृतिस्तम्भाधारां दृढगुणनिबद्धां सगमनां

विचित्रां पद्माढ्यां प्रतिदिवससन्मार्गघटिताम् ।

स्मरारे मच्चेतःस्फुटपटकुटीं प्राप्य विशदां

जय स्वामिन् शक्त्या सह शिवगणैः सेवित विभो ॥ २१॥

மன்மதனை வென்ற மகேஸ்வரனே! பூத கணங்கள் பூசிக்கும் உலகநாதனே!

தைரியமனும் தூணதனை உறுதிகொண்ட குணங்களெனும் வடம் முறுக்க

மலர்தாமரையென அசைந்தாடி துலங்கும் வெண்நிறக்கூடாரமெனும் என்

மனமதனை அனுதினமும் விரிக்கின்றேன் தூயநெறிப் பாதைமேல்

வந்திருந்து ஆண்டருள்வாய் உமையவளை உடன் கொண்டு, மூவுலகோனே!

—————————

Verse 22

प्रलोभाद्यैरर्थाहरणपरतन्त्रो धनिगृहे

प्रवेशोद्युक्तस्सन् भ्रमति बहुधा तस्करपते ।

इमं चेतश्चोरं कथमिह सहे शङ्कर विभो

तवाधीनं कृत्वा मयि निरपराधे कुरु कृपाम् ॥ २२॥

அழுக்காறுஅவாவெகுளி கொண்டு பிறர் பொருளதனைக்கையாண்டிட

செல்வந்தரின் இடம் நுழைய முயன்று வழிதேடி அலைகின்ற என் மனத்தை

எங்கனம் பொறுத்திடுவேன் உலகோரின் உள்ளம் கவர் கள்ளனே!

என் உடல் உள்ளே ஒளிந்திட்ட மனமதனை உன்வசப்படுத்தி

நிரபராதி என்மேல் கருணை கொள்வாய் உலகாளும் சங்கரனே உமைநாதா!

————————-

The Seeker (Sivananda Lahari Verses 13-19)

These are days of instant results and quick steps. You browse the Word Wide Web. You will find practically innumerable tips & lists of instant dos & dont’s on any subject. Starting from the numeral 1 to 100, there are steps for every numeral and for every subject. For example 8 steps to focus, 4 steps to happiness, top 10 steps to manage ego, 7 steps to pray etc etc. Just type the word Prayer in the Google search, you get 76,30,00,000 results in 0.76 seconds. Amazing load of information.

Speaking about Prayer, the dictionary definition is “A solemn request for help or expression of thanks addressed to God or another deity”. This implies that there is a “Seeker”, there is a “Sought”, a “solemnity” and a “request”. The Seeker is always at a lower pedestal.

But, have we ever stepped back a little and pondered about what our grand parents/parents seek in their day to day activities? There is a lot to learn from them, particularly about the way in which they dedicate each one of their actions (& the results thereof) to God, accepting life as it comes and focusing only on the well being of their children, grand children and dependents. Any happiness/enjoyment that comes to them are simply byproducts of the process and are not the goals. To them life is a prayer and dedication.

In Sivananda Lahari, after advising to declutter one’s mind and focus on the goal of real learning, Adi Sankara turns his attention on to the state of the Seeker and brings out in all earnest the limitations of the individual in the verses given below.

This approach of understanding and describing one’s existing state along with its limitations thereof is the first step in the journey to reach one’s goal. We see manifestations of this approach in all Modern Management theories and success stories.

The inabilities of the Seeker and the desperation in obtaining help is clearly brought out in these verses

————————————————————————–

Verse 13

असारे संसारे निजभजनदूरे जडधिया

भ्रमन्तं मामन्धं परमकृपया पातुमुचितम् ।

मदन्यः को दीनस्तव कृपणरक्षातिनिपुण-

स्त्वदन्यः को वा मे त्रिजगति शरण्यः पशुपते ॥ १३॥

சாரமற்ற சம்சாரமதில் இறைவனடிசேரா மடமைகொண்டு

மதிகெட்டிருண்ட என்உள்ளமதை உயிர்ப்பிக்கும் பெருந்தகையோனே!

எனயன்றி ஏழை வேருளரோ, இம்மூவுலகில் எனைக்காக்க

உனையன்றி யாருளரோ, உலகாளும் உமைநாதா !

——————————–

Verse 14

प्रभुस्त्वं दीनानां खलु परमबन्धुः पशुपते

प्रमुख्योऽहं तेषामपि किमुत बन्धुत्वमनयोः ।

त्वयैव क्षन्तव्याः शिव मदपराधाश्च सकलाः

प्रयत्नात्कर्तव्यं मदवनमियं बन्धुसरणिः ॥ १४॥

ஏழையடியோரின் உற்ற உறவன்றோநீ உயிரினத்தலையோனே!

ஏழையில்ஏழையோன் யான், என் சொல்ல நம் உறவுதன்னை

பொருத்தருள்வீர் என் பிழைஅனைத்தும் உறவுக்கடனென்று –

அதுஒன்றே வழியன்றோ நல்உறவுகளின் நடப்பிற்கு பரமசிவனே !

———————————

Verse 15

उपेक्षा नो चेत् किं न हरसि भवद्ध्यानविमुखां

दुराशाभूयिष्ठां विधिलिपिमशक्तो यदि भवान् ।

शिरस्तद्वैधात्रं न नखलु सुवृत्तं पशुपते

कथं वा निर्यत्नं करनखमुखेनैव लुलितम् ॥ १५॥

அழுக்காறவாகொள் சிரமுடன் உன்தியானம் கடினமெனக்கண்ட என்மேல்

மெத்தனமில்லையெனில் என்விதிவரையெழுத்தழிக்க முயலவில்லையேன் ?

மாற்றுவது கடினமெனில், அயனவன் மிகுசக்தி சிரம்தனை விரல்நகநுனியால்

எடுத்தனையே சுலபமென, எங்கனம் அது உலகநாயகனே?

———————————-

Verse 16

विरिञ्चिर्दीर्घायुर्भवतु भवता तत्परशिर-

श्चतुष्कं संरक्ष्यं स खलु भुवि दैन्यं लिखितवान् ।

विचारः को वा मां विशद कृपया पाति शिव ते

कटाक्षव्यापारः स्वयमपि च दीनावनपरः ॥ १६॥

இப்புவியில் ஊழ்வினைவடிவிதி வரைஅயன் நீடூழி வாழ்க நால்சிரமுடன்

அம்புலிஅணி உமைநாயகனின் கருணையுடன், எனக்கெதற்கு மனக்கவலை!

பிறவிப்பிணி தீர்க்கும் மருந்தன்றோ பரந்தமனப்பரமனின் கடைக்கண் – அப்

பார்வை ஒன்றே போதுமே பரம ஏழைகளின் பாலனன் எந்தன் பரமசிவனே!

——————————————————-

Verse 17

फलाद्वा पुण्यानां मयि करुणया वा त्वयि विभो

प्रसन्नेऽपि स्वामिन् भवदमलपादाब्जयुगलम् ।

कथं पश्येयं मां स्थगयति नमः सम्भ्रमजुषां

निलिम्पानां श्रोणिर्निजकनकमाणिक्यमकुटैः ॥ १७॥

நல்வினைப்பயனோ, நாதனின் கருணையோ நானறியேன் நீக்கமற நிறையோனே!

அடியனுக்கு காட்சி கொடுப்பினும் காணவில்லை உன் இருகமலப்பொற்பாதம்

திருவடி வணங்கும் அமரர் கூட்டம் தரி மரகத மாணிக்க வைரமுடிகளின் துலங்கல்

கண்களை கூசவைத்து காட்சி மறைத்தனையோ என் இறையோனே !

——————————————

Verse 18

त्वमेको लोकानां परमफलदो दिव्यपदवीं

वहन्तस्त्वन्मूलां पुनरपि भजन्ते हरिमुखाः ।

कियद्वा दाक्षिण्यं तव शिव मदाशा च कियती

कदा वा मद्रक्षां वहसि करुणापूरितदृशा ॥ १८॥

உயிரினங்களின் பிறவிப்பிணிதீர் பெருமருந்து நீயன்றோ சிவனே! உனதருளால்

உயர்ந்திட்ட மாயவனும் தேவரினமும் உனையன்றோ வணங்கிடுவர் உமையோனே!

அளவில்லா உன்பரிவுபோல் அளவற்ற என்அவா அன்றோ, கடைக்கண் பார்வையால்

எப்பொழுது காப்பாயோ ஏழை என்னை இறைவனே!

——————————————

Verse 19

दुराशाभूयिष्ठे दुरधिपगृहद्वारघटके

दुरन्ते संसारे दुरितनिलये दुःखजनके ।

मदायासं किं न व्यपनयसि कस्योपकृतये

वदेयं प्रीतिश्चेत्तव शिव कृतार्थाः खलु वयम् ॥ १९॥

வாழ்வெனும் நீர்ச்சுழலில் சிக்கி, ஆசையினால் அல்லல்பட்டு

தீயோரின் வாசல்தொட்டு பிறவிப்பிணி கொண்டு உழல்வோரின்

இடையினிலே வசப்பட்டிருக்குமென் துயர்நீக்கமாட்டாயோ சாம்பனே !

எனைமறந்து பிரமனுக்கு பணிஉதவி புரிந்திட்டேனேன நீ மகிழ்ந்தால்

இப்பிறவியினில் உனைமகிழ்வித்தேனென நானடைவேன் மனநிறைவு

——————————————————————

Sivananda Lahari சிவப்பேரின்ப அலை Verses 6-12

If you want to understand the “learning process” of human beings, just Google it. You will see a tsunami of data/information/flowcharts/graphs/videos. In understanding this process, often we tend to overlook simple steps that we in our lifetime do routinely that cover most of the processes outlined in the public domain. Even if we don’t overlook, we feel it trivial to be conscious about it and store and continuously recall from our memory.

Outlining these simple steps with examples, Adi Sankara brings out the basic purpose of learning in the Verse 6. The simple steps that we adopt in our daily life are

“Prathakshya pramaana” – direct perception – knowledge – clay & pot

“Anumaana pramaana” – inference based – smoke & fire, mountain

“Upamaana pramaana” – by example

“Anupalabthi pramaana” – explained by absence of something

He reemphasizes the same by describing the out of focus actions of the ignorant in the subsequent verses. The message is clear – It doesn’t matter in what form you live and where you live as long as your mind is focused on real learning.

Remember the famous film song by Kannadasan in the Tamil Film “Thiruvarutchelvar”

இருக்கும் இடத்தை விட்டு இல்லாத இடம் தேடிஎங்கெங்கோ அலைகின்றார் ஞானத்தங்கமே
அவர் ஏதும் அறியாரடி ஞானத்தங்கமே

By and large these lines bring out the essence of Sankara’ Verses in this blog

————————————————-

Verse 6

घटो वा मृत्पिण्डोऽप्यणुरपि च धूमोऽग्निरचलः

पटो वा तन्तुर्वा परिहरति किं घोरशमनम् ।

वृथा कण्ठक्षोभं वहसि तरसा तर्कवचसा

पदाम्भोजं शम्भोर्भज परमसौख्यं व्रज सुधीः ॥ ६॥

மண் பானையோ மண்ணாங்கட்டியொ, இப்புவிநிறை அனுவோ

புகையோ மலைஎரியோ, துணி வடிவோ நெய் நூலோ என

ஆடும் வாதம் உதவுமோ அச்சமிகு நம் முடிவில்! வீணான

வெறும் வாதம் விழை வேதனைமிகு நம் மிடறு – ஆதலால்

பொன்னார் மேனியனின் மலர்தாழடி பணிந்து மகிழு மதியோனே (மதிகெட்டொனே)

——————————

Verse 7

मनस्ते पादाब्जे निवसतु वचः स्तोत्रफणितौ

करौ चाभ्यर्चायां श्रुतिरपि कथाकर्णनविधौ ।

तव ध्याने बुद्धिर्नयनयुगलं मूर्तिविभवे

परग्रन्थान् कैर्वा परमशिव जाने परमतः ॥ ७॥

மனமுந்தன் மலர்தாழடி உறைய, வாக்கினில் உன் நாமம் உரைய

இருகரம் உன்னை வணங்க, இருசெவி உன் இதிகாசம்மதனை கேட்க

உள்அறிவு உன்னை தியானிக்க,கண்ணிரன்டும் உன் எழிலருளில் பதிய

வேறெந்த மறைநூலின் உரைவேன்டுமெனக்கு பரமசிவனே!

——————————–

Verse 8

यथा बुद्धिः शुक्तौ रजतमिति काचाश्मनि मणि-

र्जले पैष्टे क्षीरं भवति मृगतृष्णासु सलिलम् ।

तथा देवभ्रान्त्या भजति भवदन्यं जडजनो

महादेवेशं त्वां मनसि च न मत्वा पशुपते ॥ ८॥

கிளிஞ்சல் வெள்ளியென, கண்ணாடித்துகள் மணிக்கல்லென

மாக்கலந்தநீர் பாலென, கானல்நீர் தண்ணீரென மருட்சிகொண்டு,

மக்களவர் மற்றனைத்து தெய்வம்தனை மதித்திடுவர் மாயையினால்

மறந்தனரே மகாதேவனவனவன் மகிமைதனை, அனைத்துயிர் நாயகனே!

———————————-

Verse 9

गभीरे कासारे विशति विजने घोरविपिने

विशाले शैले च भ्रमति कुसुमार्थं जडमतिः ।

समर्प्यैकं चेतः सरसिजमुमानाथ भवते

सुखेनावस्थातुं जन इह न जानाति किमहो ॥ ९॥

ஆழ்ஏரி, திகில்வனம்,உயர்மலை நுழைந்து

மலர் தேடி அலைந்தனரே மதிகெட்ட மக்கள்-தம்

இதயக்கமலம்தனை உமக்களித்து – இவ்

இடத்திலேயே பேரின்பம் பெறாமல்

என் சொல்வேன் உமைநாதா!

———————————

Verse 10

नरत्वं देवत्वं नगवनमृगत्वं मशकता

पशुत्वं कीटत्वं भवतु विहगत्वादि जननम् ।

सदा त्वत्पादाब्जस्मरणपरमानन्दलहरी-

विहारासक्तं चेद्धृदयमिह किं तेन वपुषा ॥ १०॥

மானிடமோ, தேவரினமோ, மலைவன மிருகமோ, கொசுவோ,

உயிரினமோ, புழுவினமோ, பட்சியினமோ எவ்வடிவே இருப்பினும்

உம் பாதகமலங்கள்தனை மனமென்றும் தொழுதுநின்றால், பரமானந்த அலை

எனைஅடைய, எவ்வுடம்பில் யாம் இருந்தால் எமக்கென்ன இறைவா!

————————————

Verse 11

वटुर्वा गेही वा यतिरपि जटी वा तदितरो

नरो वा यः कश्चिद्भवतु भव किं तेन भवति ।

यदीयं हृत्पद्मं यदि भवदधीनं पशुपते

तदीयस्त्वं शम्भो भवसि भवभारं च वहसि ॥ ११॥

விடலையோ, குடும்பனோ, ஞானியோ, சடைமுடிமுனியோ

எவராகினும் என்ன அவர்தம் இதயக்கமலம்தனை சமர்ப்பித்தால்

நீயன்றோ அவர்வாழ்வின் சுமைதாங்கி அழலேந்தியே

————————————

Verse 12

गुहायां गेहे वा बहिरपि वने वाऽद्रिशिखरे

जले वा वह्नौ वा वसतु वसतेः किं वद फलम् ।

सदा यस्यैवान्तःकरणमपि शम्भो तव पदे

स्थितं चेद्योगोऽसौ स च परमयोगी स च सुखी ॥ १२॥

குகையோ, இல்லமோ, வெளியோ, வனமோ

மலைமுடியோ, அழலோ, எதில் வசித்து என்ன பலன் நீ சொல்

மனமதனை உன்மலரடியில் உறுதியுடன் பணித்திட்டால்

அதுவன்றோ யோகம், அவனன்றோ பேரின்பப் பெருயோகி !

———————————–

Sivananda Lahari சிவப்பேரின்ப அலை Verses 1-5

1. Sri Adi Sankara had the divine qualities to visualize the immeasurable (“அடிமுடி காணா”) Parameshwara. Sankara looks at Him as a combination of two entities. Siva is what he is, due to the seamless integration of Shakti (Uma). This unique vision makes Sankara start the subject with a prayer and Namaskar to the Universal Parents always describing them in Unison as evidenced by the usage of Sanskrit word for dual “Ubhyaam”

2. After listening to the various treatise available on the first verse, I ventured and wrote my first Tamil Version of the verse. I was immensely happy at my maiden attempt to bring out the meanings of all the Sanskrit words in the verse, not unduly bothering about Tamil Poetry norms & rules. ( I have already declared my poor knowledge about that in my introductory blog). Subsequently after a few days, I was listening to a discourse on “Peria Puranam (பெரிய புராணம்)” by Ilangai Jayaraj where he was explaining the significance of the opening word ” Ulagelaam (உலகெலாம்)”. Then I decided to retune my work. This also reinforces my belief that I am a novice and need to learn.

3. Who am I in front of the learned & the Great Bhagwad Paadaa Sankaraacharya; just a speck of dust. How can I see the Universal Parents. No way; yet the Acharya himself gives me an idea through the famous 5 verses of his work “Matru Panchakam”. Yes – See the Universal parents in your Mother who provides the power to your father. They are the living integrated version of the Universal Parents.

4. Therefore I dedicate this opening verse of Sivananda Lahari to the Gods who lived with us for nearly a century of years – my parents .

Verse 1

कलाभ्यां चूडालङ्कृतशशिकलाभ्यां निजतपः

फलाभ्यां भक्तेषु प्रकटितफलाभ्यां भवतु मे

शिवाभ्यामस्तोकत्रिभुवनशिवाभ्यां हृदि पुन –

र्भवाभ्यामानन्दस्फुरदनुभवाभ्यां नतिरियम्

உலகெலாம் உரைகலைவடிவப் பிறைசிகையனிப் பெரியோனே,

உயர்தவப்புரி பலன் வடிவுறை பக்தருக்கருள்வோனே, மூவுலகு

செழித்திட உயர்கருணைபொழி முதல்வோனே, ஊற்றெடுக்கும்

உம் தோற்றம் பேரின்பநிறை அனுபவமென எம் இதயமதில்,

போற்றிடுவோம் உன் நாமம் அனுதினமும் உமையொரு பாகனே !

————————————————————————————————————————————

Verse 2

गलन्ती शम्भो त्वच्चरितसरितः किल्बिषरजो

दलन्ती धीकुल्यासरणिषु पतन्ती विजयताम्

दिशन्ती संसारभ्रमणपरितापोपशमनं

वसन्ती मच्चेतोहृदभुवि शिवानन्दलहरी

உன் மெய்ஞானவரலாறு வடிதாரையென பெரிகிடும் ஆறாகி,

எம்பாவப்புழுதி களைந்து, அடியாரின் மனத்தடாகம் நிறைந்து,

பிறவிப்பிணி தீரத் தேடி அலைந்து திரியும் என் மனமடு அடைந்து

சிவப்பேரின்ப அலையாய் வெற்றி பெரும் என் பரமனே, சங்கரனே!

———————————————————————–

Verse 3

त्रयीवेद्यं हृद्यं त्रिपुरहरमाद्यं त्रिनयनं

जटाभारोदारं चलदुरगहारं मृगधरम् ।

महादेवं देवं मयि सदयभावं पशुपतिं

चिदालम्बं साम्बं शिवमतिविडम्बं हृदि भजे ॥ ३॥

மும்மறைவடி மனநிறை முக்கண்ணனே முப்புரம்எரி முதல்வோனே

சடைமுடிதரி ஊரும்அரவு ஆரம்அணி மானேந்தியோனே

அரகனின்ஆதியே கருணாகரனே உயிரினத்தலையோனே

சித்திவடிவமே உமையன்னை கொழுநனே கூற்றோனே என்

இதயத்தில் உனைஏற்றி வணங்கிடுவேன் சிவபெருமானே!

———————————————————————-

Verse 4

सहस्रं वर्तन्ते जगति विबुधाः क्षुद्रफलदा

न मन्ये स्वप्ने वा तदनुसरणं तत्कृतफलम् ।

हरिब्रह्मादीनामापि निकटभाजामसुलभं

चिरं याचे शम्भो तव पदाम्भोजभजनम् ॥ ४॥

ஆயிரம் தேவர்கள் அளித்தாலும் சிறிதன்றோ அவ்வரம் யாவும் இவ்வுலகில்,

சென்றதில்லை அவர்பின், கண்டதில்லை அக்கனிகள் யாவும் என் கனவில்

பிரம்மனும் மாயவனும் அருகிருந்தும் உன் அருள் கிட்ட கண்டிடுவார் கடினம்

சிரம் தாழ்த்தி வேண்டுகின்றேன் உன் பொன்மலர் பாதம் தொழுதிட எப்பொழுதும்

————————————————————————–

Verse 5

स्मृतौ शास्त्रे वैद्ये शकुनकवितागानफणितौ

पुराणे मन्त्रे वा स्तुतिनटनहास्येष्वचतुरः ।

कथं राज्ञां प्रीतिर्भवति मयि कोऽहं पशुपते

पशुं मां सर्वज्ञ प्रथित कृपया पालय विभो ॥ ५॥

சரித்திரமறியேன் சாத்திரமறியேன் மருந்தறியேன் மந்திரமறியேன்

கவியறியேன் காலமறியேன் இசையறியேன் இலக்கணமறியேன்

சட்டமறியேன் புகழ்ச்சிஅறியேன் நடனமறியேன் நகையறியேன்

திறமையிலான் யான் எங்கனம் பெறுவேன் அரசர்தம் பரிசதனை?

கட்டுண்ட மிருகமன்றோ யான் காற்றிடுவாய் எம்பிரானே உம்

கருணை கொண்டு, போற்றிடுவேன் உன் நாமம் அனுதினமே!

——————————————————————-

I will end up with some interesting queries which we can attempt to explore further at our convenience

1. Do you know the 64 different forms of art (ஆய கலைகள் 64)?

2. Do you know the story behind Crescent Moon in the forehead of Lord Shiva?

3. Talking about duality, why do we address the God as “கடவுள்” (Kadavul)?

4. What is the significance of the alphabet உ (u) in the word உலகெலாம்?

———————————————————————

Next Blog will cover Verse 6 to Verse 12.

The Prayer

Before I commence my work, here are the two snap shots of myself scuba diving in the Indian Ocean at Andaman Islands and the Red Sea near the Egyptian City of Sharm-El-Sheikh.

You must be wondering as to what on earth my Scuba Diving has to do with Sivananda Lahari. Surprised ! There is definitely a link. Let me tell you.

I have absolutely no knowledge whatsoever about swimming. I don’t know swimming at all and am uncomfortable even if I have an inch of water above my head. Yet I did Scuba Diving ! Not providence. Then what ? Here are the key elements of my venture:

1. I made up my mind to dive, knowing fully well that I don’t know swimming.

2.The emergencies & the risks associated with the dive were explained to me prior to the dive & yet I decided to plunge.

3. The instructor in both cases were twenty odd year young guys whom I have never met before or even heard about them.

4. Why did I do that? Well at that point of time it was just the thrill of venture; in hindsight it is my absolute faith in that youngster and my belief that he will correct mistakes that I may commit & my confidence that the associated equipment will work without failure during my dive.

5. Once I plunged into the Ocean/Sea, it was a total Bliss! What a sight, what a manifestation and what experience that I got ! Wow.

Well, you got the link between my scuba diving & Sivananda Lahiri !

Without knowing the language, without an idea of spirituality and religion, here I am diving into the nectar of Bliss holding the hand of an unknowable long haired, hunter & a dramatist called Adi Yogi on whom I have absolute faith that he will take me to the world of delight and supreme happiness, knowing fully well that He will do bear all my mistakes and guide me just like the young kids did for me in my earlier dives.

Here is my prayer to Him to bear with me and take me through this journey.

करचरण कृतं वाक्कायजं कर्मजं वा ।

श्रवणनयनजं वा मानसं वापराधं ।

विहितमविहितं वा सर्वमेतत्क्षमस्व ।

जय जय करुणाब्धे श्रीमहादेव शम्भो ॥

கைகால் புரி தவறும்,

நா காயம் விழை வினையும்,

செவிவிழி மனம் வழி தவறும்,

வரையறு அற்று, ஆற்றுப் பணியும்

மன்னித்து ஏற்றருள்வாய்

கருணைக்கடலாம் இறையே

I will be updating this blog every Friday. Pl keep a watch. Thanks

The Journey Begins – பாதை

Thanks for joining me! I am starting my journey with an attempt to understand one of the greatest work of Adi Sankara “Sivananda Lahari”. I am neither a language expert nor have I learnt “Spirituality & Religion”. When I recently started my Sanskrit classes from the alphabets at my young age of 65, the teacher recited a verse from this epic work of Adi Sankara to highlight the beauty of the language. That prompted this novice to undertake this journey. Several inputs from the publicly available materials are my source of strength in this journey.

மறை ஓதா வெறுமை, மொழி அறியா மடமை,

உள்ளறியா சிறுமையுடன் வியந்த இறைமறை தனை,

தந்தை தாய்தனின் எளிமை வாழ்வு உரைத்ததனால்,

வரைந்திட்டேன் பாதையெனும் கீதையென !

சிறுவன் யான் செப்பியுள்ள மழலைதனின் பிழைகள்தன்னை

பாதைதனில் காணும் பள்ளமென ஏற்றிடுவீர் பொறுமையுடன்

பொன். எழிலரசன்

Good company in a journey makes the way seem shorter. — Izaak Walton