At one side of the spectrum, we see in the Social Media, incidents/news about son/daughter engaged in legal battles, eviction notices, physical fights and in odd cases murder/killing of their own parent/parents.
At the other side, we also see/read “success” stories about senior and old citizens doing actions that are normally performed at the younger ages just to get “mental satisfaction”/”happiness”/”ticking off the bucket list” etc.
Quite often I introspect on these events and search for answers for questions that arises in my mind. Why are we doing this? What are we getting out of it ? I haven’t got perfect answers to my questions; yet I did get to understand certain important “dos & don’ts”. These learning are absolutely individualistic and one can only express these learning as an experience.
These events are not new to this 21st century alone. Around the eighth Century at the holy city of Kashi (Varanasi), an young saint named Sankara observing a very elderly gentleman trying to learn the grammar of Sanskrit language, wrote 30 odd verses starting with Bhaja Govindam. The Verses are so profound that several centuries later they provide a deep insight of the human nature and behavior and advises the way forward.
Picking a few Verses from these, the legendary MS Subbulakshmi (MS) in her Divine voice rendered the ” Bhaja Govindam “.
I now realize that these Verses by Adi Sankaracharya are perhaps the treasures where we can contemplate to find answers to our searching questions.
In that process of contemplation, here is my attempt (out of ignorance) to provide an interpretation in Tamil for these Verses from the famous MS song.
Link to the Song
—————————————————————
அரங்கத்து அரசனை அனுதினமும் உறைத்திடு – பெரும்
உறக்கமதன் நேரம் வந்தால் உதவாது உன் ஏட்டறிவு.
பொருள் தவிர்த்து உணர்ந்திடுவாய் பேர் உண்மைதனை – முன்
வீ(ஈ)ட்டிய பலன் கொண்டு சமநிலைத்திடுவாய் உன் எண்ணமதை
உறவுகளின் உள்ளன்பு உன் உடல் சக்தி உள்ளவரை – அவர்
உறுதியற்ற உன்னுடல் நோக்கின் தவர்த்திடுவர் ஒரு வார்த்தைதனை
பொன் கண்ட உறவுடனே உன் இளமைதனின் பெருமை
கண் இமைக்கும் நேரமதில் காலம் செய்யும் வெறுமை
மாயமெனும் உலகம்தனை உணர்ந்திட்டு
மாதவனின் பாதம்தனை வணங்கிடு
ஆலயத்து அடியார் போல் மர உரி முனியோரென – உலகத்து
பொருள் தவிர்த்தால் பேரின்பம் அடையாப்பெரியோரும் உளரோ!
இறையருள் வாக்குதனை சிறிதேனுமறிந்து, துளியேனும் கங்கை நீர் பருகிட்டு
மறைகூறும் மாதவனைப் பணிந்தால், வாதம் ஒன்றுமில்லை எமனிடத்தில் என்றும்
கருவாகி உறங்கிப் பிறந்து மடியும் யாம் பிறவிப்பெருங்கடலை நீந்துதல் கடினம்
அசுர முராவை வென்ற இறையொன்றே கரை ஏற்றும், தன் கருணை கொன்டு
கீதமறை ஓதிப் பாடிடுவாய் பரந்தாமன் அவன் நாமம்தனை
இறையுடனே மனமொத்து நல்வழியில் நல்கிடுவாய் நாடுவோர்க்கு பொருள்தனை
என்றும் தந்ததில்லை பொருட்செல்வம் அமைதி – அதன் பொருட்டு
ஈன்ற மகனிடமும் உனக்கு அச்சமென்றால் அதில் இல்லை புதுமை இது உண்மை
உன் உள்உறை இறையொத்த ஆசிரியரின் பாதமதனைப் பணிந்திடுவாய்
உள் உறுப்பு பத்தடக்கி பெருங்கடலை நீந்திடவே வழிதன்னை அறிந்திடுவாய்
—————————————————
Your comments/responses to your own internal queries, if provided will open out my horizon. Looking forward to.
Prabhu's Ponder 