Tag: Sivananda Lahiri

November Dedications

In the Tamil calendar (Solar based) of Kartigai (around mid November – mid December), the full moon day is divinely important. Two important events – the arrival of Lord Katikeya (Subramanya/Arumugam) and the manifestation of Lord Siva as an endless flame of light (even Lord Vishnu and Lord Brahma couldn’t find the start and the end of it in the three worlds). The lighting of the famous Deepam at the famous Hill at Thiruvannamalai happens on this day.

Today being that day, I decided to refine and rededicate two of my earlier blogs through an audio visual in the social media. Here are the links to the two videos.

அம்புலி கங்கை அணிந்த

அடிமுடி காணா இறைவனை,

அன்பர் மனங்கவர் அண்ணாமலையோனை,

அன்றே கண்டு ஆனந்தமதனை

அலை அலையாய்ப் பெற்ற,

ஆதி சங்கரனின் சிவ

ஆனந்த லகரி எனும் அருள் மறையும்,

ஆர்க்கும் அலைகள் ஆழ்கடல் தோன்றி அழிவதொப்ப,

அன்பரின் மாளா துயர் அழியும் அவனை அடைந்தால் என

அலைவாயிலில் ஆதி சங்கரன், அருளிய

சுற்றும் அரவு என பதம் அமைந்த சுபரமணிய புஜங்கம் தனையும்,

அடியேன் அறிய இயன்று, திருக்

கார்த்திகை தீப நன்நாளின்று,

ஒலி ஒளி வடிவாய் வளைதளத்தில்

ஓங்கார நாதன் திருவடியில்

உளமுருகி பணித்திட்டேன்

ஒன்றுமில்லை இவ்வுலகில்

உனையன்று வேறெதுவும்

சிரம் தாழ்த்தி வணங்கிடுவேன்

திருவண்ணாமலை அருணனே

திருச்செந்தூர் குமரனே

திருக்கார்த்திகை தீப நாள் வாழ்த்துக்கள்

The BLISS (Sivananda Lahari Verse 95 – 100)

Verse 96

धैर्याङ्कुशेन निभृतं

रभसादाकृष्य भक्तिशृङ्खलया ।

पुरहर चरणालाने

हृदयमदेभं बधान चिद्यन्त्रैः ॥ ९६॥

துணிவெனும் அங்குசம் கொண்டு மதமிகு என் மனயானைதனை அடக்கி

பக்தியெனும் சங்கிலி கொண்டு விரைவிலே உன் பாதமெனும் தூணில் பிணைத்து

புத்தியெனும் கால்விலங்குதனைப் பூட்டிடுவாய் முப்புரம் எரி முதல்வோனே

——————————-

Verse 97

प्रचरत्यभितः प्रगल्भवृत्त्या

मदवानेष मनः करी गरीयान् ।

परिगृह्य नयेन भक्तिरज्ज्वा

परम स्थाणुपदं दृढं नयामुम् ॥ ९७॥

மனமெனும் மதமிகு பெருவேழம் அலைகிறதே அங்கெங்கும் கட்டில்லா!

பக்தியெனும் முறுவடம் கொண்டு நயமுடன் கட்டிட்டு உன் கைக்கொண்டு

உறுதியான பேரின்ப நிலையிடம் சேர்க்க முன்னிட்டு நடத்திடுவாய் பரமனே!

———————————-

Verse 98

सर्वालङ्कारयुक्तां सरलपदयुतां साधुवृत्तां सुवर्णां

सद्भिःसंस्तूयमानां सरसगुणयुतां लक्षितां लक्षणाढ्याम् ।

उद्यद्भूषाविशेषामुपगतविनयां द्योतमानार्थरेखां

कल्याणीं देव गौरीप्रिय मम कविताकन्यकां त्वं गृहाण ॥ ९८॥

உயரிய பட்டாடையுடன் ஒப்பனைகலந்து வசீகர நடைகொண்டு

உலகோர் போற்றும் நற்குணமுடன் பொன்மேனி எழில்கொண்டு

புலவர்கள் புகழும் நல்லியல்புடன் மங்கையர்கரசி வடிவு கொண்டு

ஒளிப்பொலிவுடன் அணிகலன்கள் பல பூண்டு நற்பணிவு கொண்டு

மங்கள வடிவுடன் செல்வவளம் உரையும் கைவரை குறி கொண்டு

மணமகள் ஒப்ப என் இக்கன்னியெனும்

உவமான உவமேயமுடன் நல்லிணக்கச் சொற்கள் பல கொண்டு

வரிவடிவ ஒலிக்குறியுடன் எழுத்துக்கோர்வைகள் பல கொண்டு

அறிந்தோர் புகழும் நற்குணமுடன் பக்திமணம் கமழக் குறிகொண்டு

கவிஏற்புடைய வடிவுடன் மனம்கவரும் சொற்தொடர்கள் கொண்டு

கவிஉரை பணிவுடன் விளங்கிடும் வரித்தொடர்கள் பல கொண்டு

மென்மையான இனிமையுடன் உரைப்போற்கு மங்களம் வழங்கும்

சிவப்பேரின்ப அலையெனும் இக்கவிதைதனை ஏற்றருள்வாய் இறைவா!

———————————-

Verse 99

इदं ते युक्तं वा परमशिव कारुण्यजलधे

गतौ तिर्यग्रूपं तव पदशिरोदर्शनधिया ।

हरिब्रह्माणौ तौ दिवि भुवि चरन्तौ श्रमयुतौ

कथं शम्भो स्वामिन् कथय मम वेद्योऽसि पुरतः ॥ ९९॥

அன்னமென்றும் கேழலென்றும் வடிவெடுத்து கீழ்வானுலகம் தேடி

இயலாதயர்ந்த அயன்மாயவனுக்கு அடிமுடி காட்டா உமையோனே

எளியவன் என்முன்னே எளிதாக காட்சி கொடுப்பது எவ்விதம் ?

தகுமோ உன் இச்செயல் உரைத்திடு உலகோர் உறையோனே

——————————————

Verse 100

स्तोत्रेणालमहं प्रवच्मि न मृषा देवा विरिञ्चादय्ः

स्तुत्यानं गणनाप्रसङ्गसमये त्वामग्रगण्यं विदुः ।

माहात्म्याग्रविचारणप्रकरणे धानातुषस्तोमव-

द्धूतास्त्वां विदुरुत्तमोत्तमफलं शम्भो भवत्सेवकाः ॥ १००॥

நான்முகனும் நாராயணனும் நல்லோரும் தேவரினமும்

ஆய்வரங்கமதில் தலையிடம் தருக்கித்த வேளையிலே

தான் தரும் முதலிடம் உனக்கன்றோ உமையோனே !

உம் பக்தர்குழாம் கருணை முன்னவன் யாரென அரிகையிலே

உமியென அனைத்துதேவரும் உதிர்ந்தனரே உன்முன்னால்

போதுமென்று ஆதலினால் நிறுத்திட்டேன் என் கவிதனை

பொய் ஒன்றும் உரையவில்லை உலகோர்க்கு முதலோனே !

——————————

The BLISS (Sivananda Lahari Verse 91 – 95)

Error
This video doesn’t exist

Bliss

From a practising manager’s perspective, at a very crude level, possibly one can with full limitations draw an analogy by comparing this state with the Ultimate State of Transcendence that Abraham Maslow advocated in his later years. In his later years, Abraham Maslow explored a further dimension of motivation, while criticizing his original vision of self-actualization.  By this later theory, one finds the fullest realization in giving oneself to something beyond oneself—for example, in altruism or spirituality. He equated this with the desire to reach the infinite – Self-transcendence

Para Brahman (परब्रह्मन्) is the “Highest Brahma” that which is beyond all descriptions and conceptualisations. It is described in Hindu texts as the formless (in the sense that it is devoid of Mayaaa) spirit (soul) that eternally pervades everything, everywhere in the universe and whatever is beyond.

What is that “Ultimate Reality”? The Veda is very clear on the subject.

“Suparnam viprAh kavyo vachobhir ekam santam bahudhA kalpayanti”. The wise seers describe the one existence (ekam santam) in various words (bahudha vachobhih).

Rig Veda 1.114.5.

…………..

“Ekam sad viprA bahudhA vadanti agnim yamam mAtrishvAnam Ahuh” – The sages describe the one existence (ekam sat) in many ways. It is called as Agni, as Yama as Matarishvan.

Rig Veda 1.184.46.

Bliss is the state when a soul identifies itself completely with the “Ultimate Reality”. It is a phenomenon that can only be experienced and not explained.

Describing this state is only through explicits and with gross limitations in expressions. In the concluding ten verses, Bhagavad Padha Adi Sankara brings out this state through a series of expressions, which if read in isolation could be perplexing. However, if one has undertaken the journey of inward travel along with his earlier 90 verses, one can perhaps realize that the journey to seek Bliss has just begun.

———————————————

Verse 91

In this verse, one can realize that unless we clean the dust (ignorance – avidya) off the mirror, the soul can’t identify itself with the “Ultimate Reality”.

आद्याऽविद्या हृद्गता निर्गतासी-

द्विद्या हृद्या हृद्गता त्वत्प्रसादात् ।

सेवे नित्यं श्रीकरं त्वत्पदाब्जं

भावे मुक्तेर्भाजनं राजमौले ॥ ९१॥

இதயம் உறை ஆதிஇருள்மடமை உன் கருணையால் மறைந்தனவே

இதயமதில் பற்றுவிழைச்சிக்கல் அவிழ்ந்து உள்அறிவு தோன்றியதே

இன்பம் நிறை வீடுபேறு அடைவழி காட்டும் பொன் மலர் பாதம்தனை

இனிப்பபொழுதாய் அனுதினமும் பற்றி அடிபணிவேனே அய்யனே உனை

——————————————

Verse 92

दूरीकृतानि दुरितानि दुरक्षराणि

दौर्भाग्यदुःखदुरहङ्कृतिदुर्वचांसि ।

सारं त्वदीयचरितं नितरां पिबन्तं

गौरीश मामिह समुद्धर सत्कटाक्षैः ॥ ९२॥

அயன்வடிதலைஎழுத்து விளை தீவினைகள், துரதிருஷ்டங்கள், துயரங்கள்

அழுக்காறு அவா வெகுளி இன்னாச்சொல் அனைத்தும் மறைந்தோடினவே

அருள்மிகு அரவனியோன் கடைக்கண் பார்வை ஒன்றிலே, உமையோனே

இடையின்றி உன் அறுஞ்சுவை வாசக அமிழ்தினை பருகிவரும் எளியோன் யான்

இப்பிறப்பிலேயே பிறவிப் பெருங்கடலின் கரைஏற்றிவிடு எனை கருணாகரனே

—————————————–

Verse 93

सोमकलाधरमौलौ

कोमलघनकन्धरे महामहसि ।

स्वामिनि गिरिजानाथे

मामकहृदयं निरन्तरं रमताम् ॥ ९३॥

சந்திரசூடனே, அழகிய கார்மேகவண்ணக் கழுத்துடையோனே,

பேரொளிப் பிழம்போனே, பேர்அண்டம் உள்அடக்கும் உமையோனே,

பரம சிவத்தில் என் இதயம் இடைவிடாது திளைத்திருக்க அருள்வாயே!

—————————————-

Verse 94

सा रसना ते नयने

तावेव करौ स एव कृतकृत्यः ।

या ये यौ यो भर्गं

वदतीक्षेते सदार्चतः स्मरति ॥ ९४॥

சிவ நாமம் உரையும் நாவொன்றே நாவு, சிவனைக் காணும் விழியொன்றே விழி,

சிவனை வணங்கும் கரமொன்றே கரம், சிவனை நினையும் மனமொன்றே மனம்

உனை என்றம் நினை உயிரொன்றே இப்பிறவிப் பயண் பெற்றதன்றோ சிவனே !

—————————————

Verse 95

अतिमृदुलौ मम चरणौ-

वतिकठिनं ते मनो भवानीश ।

इति विचिकित्सां सन्त्यज

शिव कथमासीद्गिरौ तथा प्रवेशः ॥ ९५॥

“என் பாதம் மென்மை உன் இதயம் கடினம்” எனும் ஐயம்

உன் மனதில் எழுமெனில், அய்யம் தவிர் அஞ்செழுத்தனே

அவ்வய்யம் உன்உள் உறைவெனில் மென்மலர் பாதமுடையோனே

உன் கடுமலை நடுவாசம் எங்கனம் ? ஆதலினால் நீ

அய்யம் தவிர்த்து அடியேனுக்கு அருள்வாய் பவானிசங்கரா

—————————————–

Knowledge & Devotion (Sivananda Lahari Verse 86 – 90) Continued

Verse 86

पूजाद्रव्यसमृद्धयो विरचिताः पूजां कथं कुर्महे

पक्षित्वं न च वा किटित्वमपि न प्राप्तं मया दुर्लभम् ।

जाने मस्तकमङ्घ्रिपल्लवमुमाजाने न तेऽहं विभो

न ज्ञातं हि पितामहेन हरिणा तत्त्वेन तद्रूपिणा ॥ ८६॥

பூசைப்பொருட்கள் அனைத்திருந்தும் நினைத்துதிப்பது எங்கனம்?

அன்னப்பறவை அல்லது கேழம் எனவடிவெடுக்க இயல் எங்கனம்?

ஆதலினால் அடியேன் உன் அடிமுடி காண்பது ஆகுமோ எங்கனம் ?

அயனும் மாயவனும் அவ்விரு வடிவெடுத்தும் காண இயலவில்லையே உமையோனே!

When I wrote my Tamil interpretations of this verse, I recollected the famous song in Bowli Ragam by the legendary MS Amma. Listen to the lyrics

https://youtu.be/la2iLkDORmE

——————————————–

Verse 87

Asanam garalam phani kalaapo,
Vasanam charma cha vaahanam Mahokshaha,
Mama daasyasi kim kimasthi shambho,
Thava paadambhuja bhakthimeva dehi.

உணவோ நஞ்சு, அணிகலனோ அரவு, உடையோ தோல், ஊர்தியோ பீடுவிடை

என்ன கொடுப்பாய் நீ எனக்கு என்ன உண்டு உன்னிடம் இவைதவிர்த்து

உன்னடி பணிய தந்தருள் உன் பொற்கமலப்பாதங்கள் மட்டும் சதாசிவனே !

This is a classic verse in “Vyajas Stuthi” – vyājastutiḥ (व्याजस्तुतिः) (வஞ்சப்புகழ்ச்சி அணி). Here is another one from Kavi Kaalamegam:

கல்லால் அடித்ததற்கோ காலால் உதைத்ததற்கோ
வில்லால் அடித்ததற்கோ வெட்கினீர் – சொல்வீரால்
மஞ்சுதனைச் சூழும் மதிலானைக் காவாரே
நஞ்சுதனைத் தின்றதென் முன்.

இப்பாடலில், திருப்பாற்கடலைக் கடைந்தபோது உண்டாக்கிய நஞ்சினைச் சிவபெருமான் உண்டு தேவர்களைக் காத்ததனை காளமேகப் புலவர் சிறிது மாற்றி, ஒருவன் கல்லால் அடித்ததற்காகவும், இன்னொருவன் காலால் உதைத்ததற்காகவும், வேறொருவன் வில்லால் அடித்ததற்காகவும் வெட்கமடைந்து உயிர்வாழ விரும்பாமல் நஞ்சை உண்டார் எனப் பழிப்பதுபோல் சிவபெருமானைப் புகழ்ந்துள்ளார்.

———————————————-

Verse 88

यदा कृताम्भोनिधिसेतुबन्धनः

करस्थलाधःकृतपर्वताधिपः ।

भवानि ते लङ्घितपद्मसम्भवः

तदा शिवार्चास्तवभावनक्षमः ॥ ८८॥

கடல்தாண்ட கற்பாலம் கட்டமைக்க கோசலைமகனோ யான்

மேருதனை உள்ளங்கைஉள்அமுக்கி வென்றிட குருமுனியோ யான்

மேருஏழுதனில்உறை பெருமாளின் நாபிக்கமலம் உதி அயனோ யான்

அம்முவர் திறன் என்றடைவேனோ யான் அன்று அடைந்திடுவேன் உன்

நாம் போற்றி உன் புகழ் பாடி உனைத்துதிக்கும் தகுதி உமையானே !

———————————————-

Verse 89

In this Verse, Adi Sankara refers to the conflict between Arjuna and Siva prior to the grant of “Paasupadhaastra” by the Lord to Arjuna.

नतिभिर्नुतिभिस्त्वमीशपूजा-

विधिभिर्ध्यानसमाधिभिर्न तुष्टः ।

धनुषा मुसलेन चाश्मभिर्वा

वद ते प्रीतिकरं तथा करोमि ॥ ८९॥

பார்த்திபன் வில் உலக்கை கல் அடிதனை களிப்புடனே ஏற்கும் விதம்போல்-உன்

பாதம்பணிந்து பாமாலைபாடி நியமம்நிறைபூசித்து புரி துதிதனை மகிழ்வதில்லை நீ

என்னவென்று உரைத்திடுவாய் உன் விருப்பம், புரிந்திடுவேன் பரிவுடன் அனுதினமும்

———————————————–

Verse 90

वचसा चरितं वदामि शम्भो-

रहमुद्योगविधासु तेऽप्रसक्तः ।

मनसा कृतिमीश्वरस्य सेवे

शिरसा चैव सदाशिवं नमामि ॥ ९०॥

உயர் யோகமுறை அறியேன் உலகோனே

உன் புகழ் பாடி, சிரம் தாழ்த்தி உனை வணங்கி

என்மனத்தால் உனைத் தொழுவேன் சதாசிவனே

When Adi Sankara writes about उद्योग विधासु – in the higher form of yoga ( 8 forms of yoga – Yama, Niyama, aasana, pranaayaama, pratyaahaara, dhaarana, dhyaana, samaadhi). Here is a sketch which outlines the eight levels of yoga.

—————————————————-

Knowledge & Devotion (Sivananda Lahari Verse 81 – 85) Continued

 

Verse 81

In this verse, Adi Sankara brings out the various types of Bhakti.

 

कञ्चित्कालमुमामहेश भवतः पादारविन्दार्चनैः

कञ्चिद्ध्यानसमाधिभिश्च नतिभिः कञ्चित्कथाकर्णनैः ।

कञ्चित् कञ्चिदवेक्षनैश्च नुतिभिः कञ्चिद्दशामीदृशीं

यः प्राप्नोति मुदा त्वदर्पितमना जीवन् स मुक्तः खलु ॥ ८१॥

 

சில காலம் உன் மலர் பாதம் தொழுதிடவும்

சில நேரம் உன் உள்கலந்து தவம் புரியவும்

சில நேரம் உன் நாமம் கேட்டு உரைக்கவும்

சில நேரம் உன்துதிபுகழ் பாடி மகிழவும்

எந்நேரமும் தன மனம்தனை உன்னிடம் தரும்

எவரொருவர் இந்நிலை அடைவாரோ –

அவரேஇவ்உயிர் நிகழ்காலம்தனிலேயே பேரின்ப நிலை பெற்றவரே!

 

——————————————————-

 

Verse 82

 

बाणत्वं वृषभत्वमर्धवपुषा भार्यात्वमार्यापते

घोणित्वं सखिता मृदङ्गवहता चेत्यादि रूपं दधौ ।

त्वत्पादे नयनार्पणं च कृतवान् त्वद्देहभागो हरिः

पूज्यात्पूज्यतरः स एव हि न चेत् को वा तदान्योऽधिकः ॥ ८२॥

 

அம்பெனவும் விடையெனவும், அமிழ்து படை மோகினி எனவும்

அம்புலியான் அரைஉடல் சேர்ந்து, அவனைக்காண கேழல் வடிவெடுத்து

அனந்த நடன இசைமத்தளமாடி அவன் பதம்தனில் விழி பணித்திட்டு

அளவிலா வடிவெடுத்த அரங்கநாதன் ஒருவனே உகன்றவன் துதித்திட,

உளர் இலரே வேறெவரும் உயர்ந்திட்டு உமையொரு பாகனே பார்வதி நாதனே !

 

———————————————–

 

Verse 83

 

जननमृतियुतानां सेवया देवतानां

न भवति सुखलेशः संशयो नास्ति तत्र ।

अजनिममृतरूपं साम्बमीशं भजन्ते

य इह परमसौख्यं ते हि धन्या लभन्ते ॥ ८३॥

 

பிறப்பு இறப்புக்கு ஈடாகி அழியும் தேவர்களை தொழுது மகிழ்வில்லை

உரைத்திட்டேன் ஐயமின்றி உறுதியுடன், அழிவிலா ஆடற்கரசனை

பிறப்பு இறப்பில்லா அம்மைஅப்பனை துதித்து இப்பிறப்பில் எய்திடுவாய்

பிறவிப்பயன்தனை, பெற்றிடுவாய் பேரின்ப நிலைதன்னை மகிழ்வுடனே !

 

——————————————-

 

Verse 84

 

शिव तव परिचर्यासन्निधानाय गौर्या

भव मम गुणधुर्यां बुद्धिकन्यां प्रदास्ये ।

सकलभुवनबन्धो सच्चिदानन्दसिन्धो

सदय हृदयगेहे सर्वदा संवस त्वम् ॥ ८४॥

 

உலகாளும் உமையோனே உலகோர்க்கு உறவோனே

பேரின்ப கடலோனே கருணையின் உறைவிடமே

நற்குணமுடை என் உள்ளறிவெனும் கன்னி அவளை

பணிவிடை புரிய அளித்திட்டேன் ஏற்றருள் புரிந்து

வாழ்ந்திடுவாய் என் மனமெனும் வீடுதனில் பார்வதி நாயகனே!

 

——————————————————

 

Verse 85

 

जलधिमथनदक्षो नैव पातालभेदी

न च वनमृगयायां नैव लुब्धः प्रवीणः ।

अशनकुसुमभूषावस्त्रमुख्यां सपर्यां

कथय कथमहं ते कल्पयानीन्दुमौले ॥ ८५॥

 

பெருங் கடலைக் கடையும் தேர்ச்சியில்லா

புவி ஆழ்தோண்டி பாதாளம் செல்ல இயலா

வனவிலங்குதனை வேட்டையாடும் திறனிலா

அடியேன், அன்னம் ஆபரணம் ஆடைகள் மலர்கள்

எவ்விதம் அளிப்பேன் உனக்கு ஏகாம்பரநாதனே!

 

—————————————-

 

Knowledge & Devotion (Sivananda Lahari Verse 76 – 80) Continued

Verse 76

भक्तिर्महेशपदपुष्करमावसन्ती

कादम्बिनीव कुरुते परितोषवर्षम् ।

सम्पूरितो भवति यस्य मनस्त्तटाक-

स्तज्जन्मसस्यमखिलं सफलं च नाऽन्यत् ॥ ७६॥

உன் பொற்பாதமெனும் வான் உறை பக்தியெனும் முகில்கூடல்

என் மனமெனும் நீர்தடாகம் நிறைந்திட மழை மாரிப்பொழிய

என் பிறவிப் பயனெனும் பயிர் செழித்து பலன் அனைத்தும் பெரும்,

பிற வேறெதுவும் பலனளிக்க இயலாது அந்தமில்லாஅரியனே !

——————————————————

Verse 77

बुद्धिःस्थिरा भवितुमीश्वरपादपद्म-

सक्ता वधूर्विरहिणीव सदा स्मरन्ती ।

सद्भावनास्मरणदर्शनकीर्तनादि

संमोहितेव शिवमन्त्रजपेन विन्ते ॥ ७७॥

நினைவால் வாடி, அடைவிளை சுகம் எண்ணி, அவன் துதிபாடி

மனக்கண் காட்சி நோக்கி உளம் ஏங்கிப் பதற்றம் கொள்ளும்

மனாளனைப் பிரிந்த புதுமணப்பெண் போல், எப்பொழுதும் என்

மன்னன் உன் பொன்மலர்பாதம் பற்றிட்டு நிலைத்திட விழையும்

மனம் கவலை கொள்கின்றதே! காத்தருள்வாய் கருணாகரனே!

———————————————

Verse 78

सदुपचारविधिष्वनुबोधितां

सविनयां सहृदयं सदुपाश्रिताम् ।

मम समुद्धर बुद्धिमिमां प्रभो

वरगुणेन नवोढवधूमिव ॥ ७८॥

திருமணம்புரி மகளிடம் மணமகன் நற்குணம் உரைத்து நம்பிக்கை ஊட்டும்

செயல் போல், அறிவு, விருந்தோம்பல், பணிவு, நற்பணி இவைதனில் நாட்டி

பிறவிப் பெருந்துயர் உழல் என் நல்மனம்தனை மீட்டிடு கைலைநாதனே

For some of us (the old timers ? ), this Verse will take us back to that 1958 Tamil Film Song from the Film “பானை பிடித்தவள் பாக்கியசாலி). Enjoy the song and relate it to this Verse in your own way

https://youtu.be/fTV-QwKEsdM

——————————————

Verse 79

नित्यं योगिमनः सरोजदलसञ्चारक्षमस्त्वत्क्रमः

शम्भो तेन कथं कठोरयमराड्वक्षःकवाटक्षतिः ।

अत्यन्तं मृदुलं त्वदङ्घ्रियुगलं हा मे मनश्चिन्तय-

त्येतल्लोचनगोचरं कुरु विभो हस्तेन संवाहये ॥ ७९॥

ஆம்பல் இதழ்களொப்ப முனிமனம்தனில் பதியும் உன் பொற்பாதங்கள் கொண்டு

ஆற்றல்மிகு காலனின் திடமிகு புகுமுகமெனும் மார்தனை எட்டி உதைத்தனையோ!

அந்தகோ! உன் மென்மலர்பாதங்கள் எண்ணி என்மனம் கவலை கொண்டதன்றோ!

எங்கும் நிறையோனே காட்சி கொடுத்திடு அப்பாதமிரண்டையும் என் கண்களுக்கே

என்கைகளிரண்டால் வருடி வலிஅகற்றி வணங்குகிறேன் வேதநாயகனே விமலனே!

———————————————————-

Verse 80

एष्यत्येष जनिं मनोऽस्य कठिनं तस्मिन्नटानीति म-

द्रक्षायै गिरिसीम्नि कोमलपदन्यासः पुराभ्यासितः ।

नोचेद्दिव्यगृहान्तरेषु सुमनस्तल्पेषु वेद्यादिषु

प्रायः सत्सु शिलातलेषु नटनं शम्भो किमर्थं तव ॥ ८०॥

இவன் பிறப்பான் கடினமனமுடன், காத்தருள ஆடிடுவேன் அவன் மனதில் என

இவ்வெளியோன் எனைக்காத்திட, மேறு மலைதனில் நடைபயின்றனையோ

மென்மைமிகு உன் பொற் பாதம் இருகொண்டு, நடராசனே! இல்லையெனில்

பூமென்மஞ்சங்கள் தெய்வீக இல்லங்கள் வசதிநிறை உறைவிடங்கள் தவிர்த்து

கற்பாறை நிறை மேறுமலைதனதனில் உன் சிவதாண்டவம் எதற்கோ ஆண்டவனே!

———————————–

The Seeker (Sivananda Lahari Verses 13-19)

These are days of instant results and quick steps. You browse the Word Wide Web. You will find practically innumerable tips & lists of instant dos & dont’s on any subject. Starting from the numeral 1 to 100, there are steps for every numeral and for every subject. For example 8 steps to focus, 4 steps to happiness, top 10 steps to manage ego, 7 steps to pray etc etc. Just type the word Prayer in the Google search, you get 76,30,00,000 results in 0.76 seconds. Amazing load of information.

Speaking about Prayer, the dictionary definition is “A solemn request for help or expression of thanks addressed to God or another deity”. This implies that there is a “Seeker”, there is a “Sought”, a “solemnity” and a “request”. The Seeker is always at a lower pedestal.

But, have we ever stepped back a little and pondered about what our grand parents/parents seek in their day to day activities? There is a lot to learn from them, particularly about the way in which they dedicate each one of their actions (& the results thereof) to God, accepting life as it comes and focusing only on the well being of their children, grand children and dependents. Any happiness/enjoyment that comes to them are simply byproducts of the process and are not the goals. To them life is a prayer and dedication.

In Sivananda Lahari, after advising to declutter one’s mind and focus on the goal of real learning, Adi Sankara turns his attention on to the state of the Seeker and brings out in all earnest the limitations of the individual in the verses given below.

This approach of understanding and describing one’s existing state along with its limitations thereof is the first step in the journey to reach one’s goal. We see manifestations of this approach in all Modern Management theories and success stories.

The inabilities of the Seeker and the desperation in obtaining help is clearly brought out in these verses

————————————————————————–

Verse 13

असारे संसारे निजभजनदूरे जडधिया

भ्रमन्तं मामन्धं परमकृपया पातुमुचितम् ।

मदन्यः को दीनस्तव कृपणरक्षातिनिपुण-

स्त्वदन्यः को वा मे त्रिजगति शरण्यः पशुपते ॥ १३॥

சாரமற்ற சம்சாரமதில் இறைவனடிசேரா மடமைகொண்டு

மதிகெட்டிருண்ட என்உள்ளமதை உயிர்ப்பிக்கும் பெருந்தகையோனே!

எனயன்றி ஏழை வேருளரோ, இம்மூவுலகில் எனைக்காக்க

உனையன்றி யாருளரோ, உலகாளும் உமைநாதா !

——————————–

Verse 14

प्रभुस्त्वं दीनानां खलु परमबन्धुः पशुपते

प्रमुख्योऽहं तेषामपि किमुत बन्धुत्वमनयोः ।

त्वयैव क्षन्तव्याः शिव मदपराधाश्च सकलाः

प्रयत्नात्कर्तव्यं मदवनमियं बन्धुसरणिः ॥ १४॥

ஏழையடியோரின் உற்ற உறவன்றோநீ உயிரினத்தலையோனே!

ஏழையில்ஏழையோன் யான், என் சொல்ல நம் உறவுதன்னை

பொருத்தருள்வீர் என் பிழைஅனைத்தும் உறவுக்கடனென்று –

அதுஒன்றே வழியன்றோ நல்உறவுகளின் நடப்பிற்கு பரமசிவனே !

———————————

Verse 15

उपेक्षा नो चेत् किं न हरसि भवद्ध्यानविमुखां

दुराशाभूयिष्ठां विधिलिपिमशक्तो यदि भवान् ।

शिरस्तद्वैधात्रं न नखलु सुवृत्तं पशुपते

कथं वा निर्यत्नं करनखमुखेनैव लुलितम् ॥ १५॥

அழுக்காறவாகொள் சிரமுடன் உன்தியானம் கடினமெனக்கண்ட என்மேல்

மெத்தனமில்லையெனில் என்விதிவரையெழுத்தழிக்க முயலவில்லையேன் ?

மாற்றுவது கடினமெனில், அயனவன் மிகுசக்தி சிரம்தனை விரல்நகநுனியால்

எடுத்தனையே சுலபமென, எங்கனம் அது உலகநாயகனே?

———————————-

Verse 16

विरिञ्चिर्दीर्घायुर्भवतु भवता तत्परशिर-

श्चतुष्कं संरक्ष्यं स खलु भुवि दैन्यं लिखितवान् ।

विचारः को वा मां विशद कृपया पाति शिव ते

कटाक्षव्यापारः स्वयमपि च दीनावनपरः ॥ १६॥

இப்புவியில் ஊழ்வினைவடிவிதி வரைஅயன் நீடூழி வாழ்க நால்சிரமுடன்

அம்புலிஅணி உமைநாயகனின் கருணையுடன், எனக்கெதற்கு மனக்கவலை!

பிறவிப்பிணி தீர்க்கும் மருந்தன்றோ பரந்தமனப்பரமனின் கடைக்கண் – அப்

பார்வை ஒன்றே போதுமே பரம ஏழைகளின் பாலனன் எந்தன் பரமசிவனே!

——————————————————-

Verse 17

फलाद्वा पुण्यानां मयि करुणया वा त्वयि विभो

प्रसन्नेऽपि स्वामिन् भवदमलपादाब्जयुगलम् ।

कथं पश्येयं मां स्थगयति नमः सम्भ्रमजुषां

निलिम्पानां श्रोणिर्निजकनकमाणिक्यमकुटैः ॥ १७॥

நல்வினைப்பயனோ, நாதனின் கருணையோ நானறியேன் நீக்கமற நிறையோனே!

அடியனுக்கு காட்சி கொடுப்பினும் காணவில்லை உன் இருகமலப்பொற்பாதம்

திருவடி வணங்கும் அமரர் கூட்டம் தரி மரகத மாணிக்க வைரமுடிகளின் துலங்கல்

கண்களை கூசவைத்து காட்சி மறைத்தனையோ என் இறையோனே !

——————————————

Verse 18

त्वमेको लोकानां परमफलदो दिव्यपदवीं

वहन्तस्त्वन्मूलां पुनरपि भजन्ते हरिमुखाः ।

कियद्वा दाक्षिण्यं तव शिव मदाशा च कियती

कदा वा मद्रक्षां वहसि करुणापूरितदृशा ॥ १८॥

உயிரினங்களின் பிறவிப்பிணிதீர் பெருமருந்து நீயன்றோ சிவனே! உனதருளால்

உயர்ந்திட்ட மாயவனும் தேவரினமும் உனையன்றோ வணங்கிடுவர் உமையோனே!

அளவில்லா உன்பரிவுபோல் அளவற்ற என்அவா அன்றோ, கடைக்கண் பார்வையால்

எப்பொழுது காப்பாயோ ஏழை என்னை இறைவனே!

——————————————

Verse 19

दुराशाभूयिष्ठे दुरधिपगृहद्वारघटके

दुरन्ते संसारे दुरितनिलये दुःखजनके ।

मदायासं किं न व्यपनयसि कस्योपकृतये

वदेयं प्रीतिश्चेत्तव शिव कृतार्थाः खलु वयम् ॥ १९॥

வாழ்வெனும் நீர்ச்சுழலில் சிக்கி, ஆசையினால் அல்லல்பட்டு

தீயோரின் வாசல்தொட்டு பிறவிப்பிணி கொண்டு உழல்வோரின்

இடையினிலே வசப்பட்டிருக்குமென் துயர்நீக்கமாட்டாயோ சாம்பனே !

எனைமறந்து பிரமனுக்கு பணிஉதவி புரிந்திட்டேனேன நீ மகிழ்ந்தால்

இப்பிறவியினில் உனைமகிழ்வித்தேனென நானடைவேன் மனநிறைவு

——————————————————————