Tag: Tamil poetry

Verse 86

पूजाद्रव्यसमृद्धयो विरचिताः पूजां कथं कुर्महे

पक्षित्वं न च वा किटित्वमपि न प्राप्तं मया दुर्लभम् ।

जाने मस्तकमङ्घ्रिपल्लवमुमाजाने न तेऽहं विभो

न ज्ञातं हि पितामहेन हरिणा तत्त्वेन तद्रूपिणा ॥ ८६॥

பூசைப்பொருட்கள் அனைத்திருந்தும் நினைத்துதிப்பது எங்கனம்?

அன்னப்பறவை அல்லது கேழம் எனவடிவெடுக்க இயல் எங்கனம்?

ஆதலினால் அடியேன் உன் அடிமுடி காண்பது ஆகுமோ எங்கனம் ?

அயனும் மாயவனும் அவ்விரு வடிவெடுத்தும் காண இயலவில்லையே உமையோனே!

When I wrote my Tamil interpretations of this verse, I recollected the famous song in Bowli Ragam by the legendary MS Amma. Listen to the lyrics

https://youtu.be/la2iLkDORmE

——————————————–

Verse 87

Asanam garalam phani kalaapo,
Vasanam charma cha vaahanam Mahokshaha,
Mama daasyasi kim kimasthi shambho,
Thava paadambhuja bhakthimeva dehi.

உணவோ நஞ்சு, அணிகலனோ அரவு, உடையோ தோல், ஊர்தியோ பீடுவிடை

என்ன கொடுப்பாய் நீ எனக்கு என்ன உண்டு உன்னிடம் இவைதவிர்த்து

உன்னடி பணிய தந்தருள் உன் பொற்கமலப்பாதங்கள் மட்டும் சதாசிவனே !

This is a classic verse in “Vyajas Stuthi” – vyājastutiḥ (व्याजस्तुतिः) (வஞ்சப்புகழ்ச்சி அணி). Here is another one from Kavi Kaalamegam:

கல்லால் அடித்ததற்கோ காலால் உதைத்ததற்கோ
வில்லால் அடித்ததற்கோ வெட்கினீர் – சொல்வீரால்
மஞ்சுதனைச் சூழும் மதிலானைக் காவாரே
நஞ்சுதனைத் தின்றதென் முன்.

இப்பாடலில், திருப்பாற்கடலைக் கடைந்தபோது உண்டாக்கிய நஞ்சினைச் சிவபெருமான் உண்டு தேவர்களைக் காத்ததனை காளமேகப் புலவர் சிறிது மாற்றி, ஒருவன் கல்லால் அடித்ததற்காகவும், இன்னொருவன் காலால் உதைத்ததற்காகவும், வேறொருவன் வில்லால் அடித்ததற்காகவும் வெட்கமடைந்து உயிர்வாழ விரும்பாமல் நஞ்சை உண்டார் எனப் பழிப்பதுபோல் சிவபெருமானைப் புகழ்ந்துள்ளார்.

———————————————-

Verse 88

यदा कृताम्भोनिधिसेतुबन्धनः

करस्थलाधःकृतपर्वताधिपः ।

भवानि ते लङ्घितपद्मसम्भवः

तदा शिवार्चास्तवभावनक्षमः ॥ ८८॥

கடல்தாண்ட கற்பாலம் கட்டமைக்க கோசலைமகனோ யான்

மேருதனை உள்ளங்கைஉள்அமுக்கி வென்றிட குருமுனியோ யான்

மேருஏழுதனில்உறை பெருமாளின் நாபிக்கமலம் உதி அயனோ யான்

அம்முவர் திறன் என்றடைவேனோ யான் அன்று அடைந்திடுவேன் உன்

நாம் போற்றி உன் புகழ் பாடி உனைத்துதிக்கும் தகுதி உமையானே !

———————————————-

Verse 89

In this Verse, Adi Sankara refers to the conflict between Arjuna and Siva prior to the grant of “Paasupadhaastra” by the Lord to Arjuna.

नतिभिर्नुतिभिस्त्वमीशपूजा-

विधिभिर्ध्यानसमाधिभिर्न तुष्टः ।

धनुषा मुसलेन चाश्मभिर्वा

वद ते प्रीतिकरं तथा करोमि ॥ ८९॥

பார்த்திபன் வில் உலக்கை கல் அடிதனை களிப்புடனே ஏற்கும் விதம்போல்-உன்

பாதம்பணிந்து பாமாலைபாடி நியமம்நிறைபூசித்து புரி துதிதனை மகிழ்வதில்லை நீ

என்னவென்று உரைத்திடுவாய் உன் விருப்பம், புரிந்திடுவேன் பரிவுடன் அனுதினமும்

———————————————–

Verse 90

वचसा चरितं वदामि शम्भो-

रहमुद्योगविधासु तेऽप्रसक्तः ।

मनसा कृतिमीश्वरस्य सेवे

शिरसा चैव सदाशिवं नमामि ॥ ९०॥

உயர் யோகமுறை அறியேன் உலகோனே

உன் புகழ் பாடி, சிரம் தாழ்த்தி உனை வணங்கி

என்மனத்தால் உனைத் தொழுவேன் சதாசிவனே

When Adi Sankara writes about उद्योग विधासु – in the higher form of yoga ( 8 forms of yoga – Yama, Niyama, aasana, pranaayaama, pratyaahaara, dhaarana, dhyaana, samaadhi). Here is a sketch which outlines the eight levels of yoga.

—————————————————-

Verse 81

In this verse, Adi Sankara brings out the various types of Bhakti.

कञ्चित्कालमुमामहेश भवतः पादारविन्दार्चनैः

कञ्चिद्ध्यानसमाधिभिश्च नतिभिः कञ्चित्कथाकर्णनैः ।

कञ्चित् कञ्चिदवेक्षनैश्च नुतिभिः कञ्चिद्दशामीदृशीं

यः प्राप्नोति मुदा त्वदर्पितमना जीवन् स मुक्तः खलु ॥ ८१॥

சில காலம் உன் மலர் பாதம் தொழுதிடவும்

சில நேரம் உன் உள்கலந்து தவம் புரியவும்

சில நேரம் உன் நாமம் கேட்டு உரைக்கவும்

சில நேரம் உன்துதிபுகழ் பாடி மகிழவும்

எந்நேரமும் தன மனம்தனை உன்னிடம் தரும்

எவரொருவர் இந்நிலை அடைவாரோ –

அவரேஇவ்உயிர் நிகழ்காலம்தனிலேயே பேரின்ப நிலை பெற்றவரே!

——————————————————-

Verse 82

बाणत्वं वृषभत्वमर्धवपुषा भार्यात्वमार्यापते

घोणित्वं सखिता मृदङ्गवहता चेत्यादि रूपं दधौ ।

त्वत्पादे नयनार्पणं च कृतवान् त्वद्देहभागो हरिः

पूज्यात्पूज्यतरः स एव हि न चेत् को वा तदान्योऽधिकः ॥ ८२॥

அம்பெனவும் விடையெனவும், அமிழ்து படை மோகினி எனவும்

அம்புலியான் அரைஉடல் சேர்ந்து, அவனைக்காண கேழல் வடிவெடுத்து

அனந்த நடன இசைமத்தளமாடி அவன் பதம்தனில் விழி பணித்திட்டு

அளவிலா வடிவெடுத்த அரங்கநாதன் ஒருவனே உகன்றவன் துதித்திட,

உளர் இலரே வேறெவரும் உயர்ந்திட்டு உமையொரு பாகனே பார்வதி நாதனே !

———————————————–

Verse 83

जननमृतियुतानां सेवया देवतानां

न भवति सुखलेशः संशयो नास्ति तत्र ।

अजनिममृतरूपं साम्बमीशं भजन्ते

य इह परमसौख्यं ते हि धन्या लभन्ते ॥ ८३॥

பிறப்பு இறப்புக்கு ஈடாகி அழியும் தேவர்களை தொழுது மகிழ்வில்லை

உரைத்திட்டேன் ஐயமின்றி உறுதியுடன், அழிவிலா ஆடற்கரசனை

பிறப்பு இறப்பில்லா அம்மைஅப்பனை துதித்து இப்பிறப்பில் எய்திடுவாய்

பிறவிப்பயன்தனை, பெற்றிடுவாய் பேரின்ப நிலைதன்னை மகிழ்வுடனே !

——————————————-

Verse 84

शिव तव परिचर्यासन्निधानाय गौर्या

भव मम गुणधुर्यां बुद्धिकन्यां प्रदास्ये ।

सकलभुवनबन्धो सच्चिदानन्दसिन्धो

सदय हृदयगेहे सर्वदा संवस त्वम् ॥ ८४॥

உலகாளும் உமையோனே உலகோர்க்கு உறவோனே

பேரின்ப கடலோனே கருணையின் உறைவிடமே

நற்குணமுடை என் உள்ளறிவெனும் கன்னி அவளை

பணிவிடை புரிய அளித்திட்டேன் ஏற்றருள் புரிந்து

வாழ்ந்திடுவாய் என் மனமெனும் வீடுதனில் பார்வதி நாயகனே!

——————————————————

Verse 85

जलधिमथनदक्षो नैव पातालभेदी

न च वनमृगयायां नैव लुब्धः प्रवीणः ।

अशनकुसुमभूषावस्त्रमुख्यां सपर्यां

कथय कथमहं ते कल्पयानीन्दुमौले ॥ ८५॥

பெருங் கடலைக் கடையும் தேர்ச்சியில்லா

புவி ஆழ்தோண்டி பாதாளம் செல்ல இயலா

வனவிலங்குதனை வேட்டையாடும் திறனிலா

அடியேன், அன்னம் ஆபரணம் ஆடைகள் மலர்கள்

எவ்விதம் அளிப்பேன் உனக்கு ஏகாம்பரநாதனே!

—————————————-

Verse 76

भक्तिर्महेशपदपुष्करमावसन्ती

कादम्बिनीव कुरुते परितोषवर्षम् ।

सम्पूरितो भवति यस्य मनस्त्तटाक-

स्तज्जन्मसस्यमखिलं सफलं च नाऽन्यत् ॥ ७६॥

உன் பொற்பாதமெனும் வான் உறை பக்தியெனும் முகில்கூடல்

என் மனமெனும் நீர்தடாகம் நிறைந்திட மழை மாரிப்பொழிய

என் பிறவிப் பயனெனும் பயிர் செழித்து பலன் அனைத்தும் பெரும்,

பிற வேறெதுவும் பலனளிக்க இயலாது அந்தமில்லாஅரியனே !

——————————————————

Verse 77

बुद्धिःस्थिरा भवितुमीश्वरपादपद्म-

सक्ता वधूर्विरहिणीव सदा स्मरन्ती ।

सद्भावनास्मरणदर्शनकीर्तनादि

संमोहितेव शिवमन्त्रजपेन विन्ते ॥ ७७॥

நினைவால் வாடி, அடைவிளை சுகம் எண்ணி, அவன் துதிபாடி

மனக்கண் காட்சி நோக்கி உளம் ஏங்கிப் பதற்றம் கொள்ளும்

மனாளனைப் பிரிந்த புதுமணப்பெண் போல், எப்பொழுதும் என்

மன்னன் உன் பொன்மலர்பாதம் பற்றிட்டு நிலைத்திட விழையும்

மனம் கவலை கொள்கின்றதே! காத்தருள்வாய் கருணாகரனே!

———————————————

Verse 78

सदुपचारविधिष्वनुबोधितां

सविनयां सहृदयं सदुपाश्रिताम् ।

मम समुद्धर बुद्धिमिमां प्रभो

वरगुणेन नवोढवधूमिव ॥ ७८॥

திருமணம்புரி மகளிடம் மணமகன் நற்குணம் உரைத்து நம்பிக்கை ஊட்டும்

செயல் போல், அறிவு, விருந்தோம்பல், பணிவு, நற்பணி இவைதனில் நாட்டி

பிறவிப் பெருந்துயர் உழல் என் நல்மனம்தனை மீட்டிடு கைலைநாதனே

For some of us (the old timers ? ), this Verse will take us back to that 1958 Tamil Film Song from the Film “பானை பிடித்தவள் பாக்கியசாலி). Enjoy the song and relate it to this Verse in your own way

https://youtu.be/fTV-QwKEsdM

——————————————

Verse 79

नित्यं योगिमनः सरोजदलसञ्चारक्षमस्त्वत्क्रमः

शम्भो तेन कथं कठोरयमराड्वक्षःकवाटक्षतिः ।

अत्यन्तं मृदुलं त्वदङ्घ्रियुगलं हा मे मनश्चिन्तय-

त्येतल्लोचनगोचरं कुरु विभो हस्तेन संवाहये ॥ ७९॥

ஆம்பல் இதழ்களொப்ப முனிமனம்தனில் பதியும் உன் பொற்பாதங்கள் கொண்டு

ஆற்றல்மிகு காலனின் திடமிகு புகுமுகமெனும் மார்தனை எட்டி உதைத்தனையோ!

அந்தகோ! உன் மென்மலர்பாதங்கள் எண்ணி என்மனம் கவலை கொண்டதன்றோ!

எங்கும் நிறையோனே காட்சி கொடுத்திடு அப்பாதமிரண்டையும் என் கண்களுக்கே

என்கைகளிரண்டால் வருடி வலிஅகற்றி வணங்குகிறேன் வேதநாயகனே விமலனே!

———————————————————-

Verse 80

एष्यत्येष जनिं मनोऽस्य कठिनं तस्मिन्नटानीति म-

द्रक्षायै गिरिसीम्नि कोमलपदन्यासः पुराभ्यासितः ।

नोचेद्दिव्यगृहान्तरेषु सुमनस्तल्पेषु वेद्यादिषु

प्रायः सत्सु शिलातलेषु नटनं शम्भो किमर्थं तव ॥ ८०॥

இவன் பிறப்பான் கடினமனமுடன், காத்தருள ஆடிடுவேன் அவன் மனதில் என

இவ்வெளியோன் எனைக்காத்திட, மேறு மலைதனில் நடைபயின்றனையோ

மென்மைமிகு உன் பொற் பாதம் இருகொண்டு, நடராசனே! இல்லையெனில்

பூமென்மஞ்சங்கள் தெய்வீக இல்லங்கள் வசதிநிறை உறைவிடங்கள் தவிர்த்து

கற்பாறை நிறை மேறுமலைதனதனில் உன் சிவதாண்டவம் எதற்கோ ஆண்டவனே!

———————————–